Etappe 13 - 02/05/2022: CHAMPILLON - MONTMORT-LUCY 27,9km (344,4km)

Volledig uitgerust werd ik wakker in mijne 'dortoir', een mooi woord voor 'slaapzaal'. Deze slaapgelegenheid voor 3 personen, uitgebaat door Corinne, wordt tijdens de druivenpluk (vendange) gebruikt door tijdelijke druivenplukkers ... en  dan zijn er geen pelgrims welkom. 

Deze morgen, samen met Corinne, ontbeten in haar keuken die een fenomenaal uitzicht biedt over de omliggende wijngaarden. Het stukje Frans brood met kaas smaakt des te beter met zo'n uitzicht erbij. Pas om 0930hr zet ik mijn motor in gang en vertrek langsheen de glooiende wijngaarden richting Montmort-Lucy. 

Na een paar kilometers op en neer gaan doorheen de wijngaarden kom ik in het dal terecht langsheen de 'la Marne'. Heel aangenaam rustig, en vooral 'plat', wandelen wat een ware verademing is. Vrij snel kom ik in het centrum van  Epernay aan, waar ik 3 dagen geleden nog heb gelopen met mijne schat. Ik besluit nog snel een koffietje te drinken op een gezellig uitziend terrasje. Na het smakelijk binnenslurpen van dat lekker spul wordt het tijd om er een beetje vaart in te brengen. Het is reeds 12hr en er staat nog maar 8 km op de teller…. Aan dit tempo wordt het nachtwerk. 😱

Op het moment dat er snelheid in mijn kadans komt word ik aangesproken door Vivien, een prille dertiger en ex-wereldreiziger. Hij vertelt enthousiast over zijn 7 jaar durende reis langsheen Australië, Thailand, India en zoveel meer. Hij heeft er de yoga ontdekt en baat nu zaal 'titali yoga' uit (Titali = vlinder), gedaan met reizen nu. Hij wenst mij een buen camino toe en snort ervandoor op zijn step.

Net bij het verlaten van Epernay sla ik nog een praatje met Solange, een kranige tachtiger die geboren en getogen is in Epernay ...maar luister nu goed ... Zij lust GEEN champagne ... Op een glaasje na heeft ze nooit geen champagne meer gedronken 😱.

Na nog een aantal kilometers venijnige wijngaardheuvels te hebben doorkliefd steek ik ter hoogte van Vinay  de steenweg over. Ik kom in een volledig ander decor terecht…. terug een omgeving van koolzaadvelden en reusachtige bossen. Ik steek het 'forêt de Brugny' volledig door over heel ongemakkelijke paadjes, paadjes die zijn omgeploegd en diepe oneffe kloven vertonen. Op zo'n ondergrond wandelen is echt een aanslag op de enkels en al de omliggende gewrichten 😠. Ik maak kennis met een wegsprintende vos en twee hard  brommende reeën/herten ... Mooi om te zien.

Omstreeks 1745hr, wat veel te laat is, kom ik aan op mijn eindbestemming. In ‘hotel de la place' zal ik de nacht doorbrengen. 

Het was best een intens en vermoeiende dag vandaag. Ik zal het morgen wel voelen in de beentjes. Dus ... Nu nog lekker iets eten en dan mijne 'tram' in ... Na het schrijven van dit verslagje natuurlijk😉.

Snurk ze goed 😴😴😴