Etappe 54 - 16/06/2022 - SAINT GOR BOSTENS 23,66Km (1.348,92km)

Gisteravond hebben de hospitaliers zich van hun beste kant laten zien en ons een geweldig avondmaal klaargemaakt. Ze hadden een typisch Baskisch menu op tafel gebracht genaamd AXOA. Ik heb dit een paar dagen eerder ook als eens gegeten op restaurant en het is echt lekker. Het bestaat uit een puree van kalfsvlees, uien, gesauteerde tomaten en op smaak gebracht met rode Espelette peper. Jamie njamie njamieeee 😋😋.

Om 0515hr ontwaar ik de eerste geluiden van de dag. Het wordt steeds vroeger en vroeger. Ik blijf nukkig in mijn bedje snurken tot 0600hr. Al fluitend en zingend daal ik de trappen af hier in de kapel en kijk lachend een nieuwe dag tegemoet. Mijn collega-pelgrims zitten er maar slaperig bij aan tafel en kijken mij licht verbaasd aan voor mijn ochtendlijk enthousiasme. Ikke wakker, iedereen wakker 🤪🤪🤪. De Luc vertrekt om 0645hr … Ik volg zo'n drie kwartier later😉.

Voor alle duidelijkheid ... ik wandel nog steeds op de Via Lemoviciensis die startte in Vézelay en die mij tot in Saint-Jean-Pied-De-Port moet brengen volgende week vrijdag. 

Ik start onmiddellijk tussen die miljoenen dennen- en sparrenbomen die 'de Landes' rijk is. Ik bevind mij in het Europees grootste ooit aangelegde bos/woud van 350.000ha. Ik slalom gedurende 10 kilometers doorheen die bomen en merk verschillende 'palombières' op. Dat zijn een aaneenschakeling van een soort jachthutten die dienen voor de jacht op (hout)duiven. In Roquefort aangekomen zoek ik mij een leuk terrasje en bestel een frisse cola zero die in een paar teugen volledig verdwenen is. De temperatuur bedraagt reeds 31 gr en het is nog maar 11hr. Snel doorwandelen is de boodschap om op een treffelijk uur toe te komen op de bestemming. Ik loop verder langs die witte zanderige wegen doorheen het bos waar de hitte vanuit de grond lijkt te komen. Ik ben dan ook blij wanneer ik als een gekookte patat toekom in de pelgrimsgîte '9 fontaines' genaamd. De 2 Nederlanders Margriet en Robert, alsook Luc uit Lille, zijn er al. We beginnen stilaan een vaste equipe te worden. Er wordt ons een lekkere maaltijd gebracht door de verantwoordelijken van deze gîte die wij samen gezellig met veel smaak hebben opeten. Ondertussen blijft het hier broeierig warm, dat belooft dus om straks de slaap te kunnen vatten. We ledigen de fris gekoelde rosé die ons is aangeboden en begeven ons dan naar de bakoven voor een 'verkwikkende' nachtrust.

Tot morgen.